[Dajak]

Een gedeelte van de collectie dat in bruikleen was gegeven, ging terug naar de eigenaars (met name kwam veel terecht in het Karmelietenklooster Elzendaal - nu conferentieoord - te Boxmeer), de resterende paar duizend voorwerpen kregen als nieuwe bestemming de universiteit van Nijmegen. De in 1991 in het leven geroepen Stichting Volkenkundig Museum heeft toen deze objecten voor tien jaar in bruikleen afgestaan (en dit loopt nog steeds). Op haar beurt rekent de universiteit hiervoor geen opslagkosten. Bij tijd en wijle wordt een keuze eruit tentoongesteld in het museum van de universiteit. Wellicht dat in de toekomst het geplande Stadsmuseum van Tilburg hier ook gebruik van zal kunnen maken (en zo wordt een cirkel rond).
Het archief van het Nederlands(ch) Volkenkundig (Missie)Museum bevindt zich sinds 1995 in het Gemeentearchief Tilburg, het huidige Regionaal Historisch Centrum Tilburg.


I found out that the museum did have stuff from people that was show in the museum the above in Dutch proof this
so not only what the paters collected was seen in the museum


Door ziekte van conservator pater Wittenburg werden er na het vertrek uit de voormalige intendantswoning in 1963 twee jaar lang geen tentoonstellingen meer gehouden. De nieuwe conservator werd pater drs. Gérard Pubben, lid van de congregatie van de paters van de Heilige Geest te Gemert en ex-missionaris in Angola. Sinds 1959 was hij conservator van het Afrika-museum in Berg en Dal. Onder deze nieuwe conservator werd de voormalige wollenstoffenfabriek van de textielfirma Sträter aan de Kloosterstraat nr. 24 in gebruik genomen. Het museum werd heropend op zaterdag 19 maart 1966 door mgr. Alfrink, die het volgende hierbij uitsprak: "… het missiemuseum is geen rariteitenkabinet, het heeft onder meer tot doel een cultureel-historische bestudering van de bevolking in de missiegebieden te maken. De kennis die hieruit wordt geput, staat weer ten dienste van de Kerk ter ondersteuning, om op een juiste manier te kunnen functioneren."
Begin 1969 werd de officiële benaming: Nederlands Volkenkundig Museum, zodat de connotatie met de zieltjeswinnerij uit het rijke roomse leven verdween. Pater Pubben nam in maart 1969 afscheid met de tentoonstelling 'Dorp aan de Ramu rivier', die de Papoea's tot onderwerp had. Vanaf 1 februari 1970 vervulde mej. drs. Nettie van Pesch de rol van conservator. Zij streefde meer contacten na met andere musea, en tevens een uitbreiding van de educatieve mogelijkheden, zonder er een scholenmuseum van te willen maken.

Ook in de Kloosterstraat bleef het behelpen, ondanks de grotere ruimte, maar vanwege geluidsoverlast en vocht was die verre van geschikt om de musea (ook het Natuurhistorisch Museum was meeverhuisd) optimaal te kunnen huisvesten. Voorzitter C. Lagerberg van het bestuur sprak bij de opening van de nieuwe tentoonstelling 'Latijns-Amerika, volkskunst uit heden en verleden' (1978):
"Dit is niet de behuizing waarvan we gedroomd hebben en die door de gemeente is toegezegd. Ik verwerp de opstelling van de gemeente tegenover ons huisvestingsprobleem. (…) Op de zolders van het zusterklooster aan de Oude Dijk ligt een grote hoeveelheid materiaal opgeslagen. We kunnen dit echter niet in onze tentoonstellingsruimte kwijt. Daarom is het nu ook zinloos nieuwe verzamelingen aan te trekken."
En de collectie was in de loop der jaren aanzienlijk uitgebreid. Het Museum had vele etnografische voorwerpen verworven, met name uit China, Japan, Indonesië, Filipijnen, Nieuw-Guinea, West- en Centraal-Afrika en voorcolumbisch Midden- en Zuid-Amerika

The second part proofs that the museum in 1969 starting to get an museum without the influence off the church



Het archief van het Nederlands(ch) Volkenkundig (Missie)Museum bevindt zich sinds 1995 in het Gemeentearchief Tilburg, het huidige Regionaal Historisch Centrum Tilburg.
Met dank aan de heer ir. G.W. van Logtestijn.

This one is that the everything about collection what is written can be found in Tilburg and not in Nijmegen .


Hope that this is setting right what I did say about it


Regards Ben